-آرجونا گفت :ای مسلّح بزرگ ، ای كشنده ديو كشی ، ای ارباب حواس ، می خواهم منظور ازانقطاع [تياگا ] و مرحله انقطاع در زندگی [سانياسا] را بدانم .
-شخصيت متعال خداوند فرمود : دانايان بزرگ ، ترك كردن اعمالی را كه بر اساس خواسته های مادی است مرحله انقطاع در زندگی [سانياسا] می دانند و خردمندان كنار نهادن نتايج و ثمرات تمامی اعمال را انقطاع [تياگا] می خوانند.
-برخی از دانايان معتقدند هر گونه كار و عمل ثمرجويانه بايد به عنوان عمل اشتباه كنار گذارده شود، در حالی كه عقيده حكمای ديگر بر آن است كه انجام قربانی ، صدقه و رياضت هيچگاه نبايد ترك شود.
-ای بهترين بهاراتاها، اينك رأی مرا درباره انقطاع بشنو . ای ببری در ميان انسانها، سه نوع انقطاع در كتب مقدس بيان گرديده است .
-اعمال قربانی ، صدقه و رياضت نبايد به هيچ وجه ترك شود، بلكه بايد حتماً انجام گيرد. براستی كه قربانی، صدقه و رياضت ، حتی ارواح بزرگ را تطهير می كند.
-ای پسر پريتها، كليه اين اعمال بايد بدون دلبستگی يا هر گونه چشم داشت به نتيجه و به حكم وظيفه انجام شود. اين نظر نهايی من است .
-وظايف تجويزشده هيچگاه نبايد ترك شود . گفته می شود انقطاع فردی كه از روی توهم وظايف تجويز شده خود را رها نمايد، در گونه جهل است .
-هر آن كس كه وظايف تجويزشده را به مثابه امری سخت و پرزحمت ، يا به علت ترس از مشقات جسمی ترك گويد، گفته می شود در گونه شهوت انقطاع حاصل كرده است . چنين كاری هيچگاه به آن مرتبه والای انقطاع منتهی نمی شود.
-ای آرجونا، هنگامی كه انسان به انجام وظيفه تجويزشده اش فقط به خاطر آنكه بايد آن را انجام دهد مبادرت می ورزد و از هر گونه معاشرت مادی و دلبستگی به نتايج و ثمرات انقطاع حاصل می كند، گفته می شود انقطاع او در گونه نيكی است .
-شخص منقطع خردمندی كه در گونه نيكی قرار دارد، و نه به كار نامساعد نفرت می ورزد و نه دلبسته كار مساعد می شود، هيچ گونه شكی درباره كار و عمل ندارد.

-برای موجود قالب گرفته ، ترك كليه اعمال واقعاً غير ممكن است . ليكن می گويند آن كسی به انقطاع حقيقی دست يافته است كه از نتايج و ثمرات عمل انقطاع حاصل كند.
-نتايج و ثمرات سه گانه عمل فردی كه در انقطاع نيست – نتايج مطلوب ، نتايج نامطلوب و نتايج مختلط – پس از مرگ ، وی را دنبال می كنند. ولی برای فرد منقطع از زندگی مادی ، چنين نتايجی كه از آنها لذت يا رنج عايد گردد وجود نخواهد داشت .
-ای مسلّح بزرگ ، آرجونا، بر اساس ودانتا پنج علت باعث انجام كليه اعمال می گردد. اينك اينها را از من بياموز.
-مكان عمل [بدن]، فرد انجام دهنده ، حواس گوناگون ، انواع مختلف كار و تلاش ، و در نهايت روح متعال ، همگی پنج عامل (اصل اساسی ) عمل هستند.
-هر عمل درست يا اشتباهی كه انسان با بدن ، فكر يا كلامش انجام می دهد ناشی از اين پنج عامل است .
-بدين سبب كسی كه خود را يگانه انجام دهنده كار می داند و اين پنج عامل را در نظر نمی گيرد، مسلماً چندان خردمند نيست و نمی تواند چيزها را همان گونه كه هست ببيند.
-كسی كه محركش منيت كاذب و شعورش گرفتار نباشد، هرچند در اين دنيا كسی را هم بكشد، قاتل محسوب نخواهد شد. او هرگز گرفتار اعمالش نمی گردد.
-دانش ، موضوع دانش و داننده ، سه عاملِ محرك عمل هستند ؛ حواس ، عمل به خودی خود و فاعلِ عمل ، پايه های سه گانه عمل را تشكيل می دهند.