فصل ۱-۱۲
« فصل ۲-۱۲| فصل ۲-۱۲ »
اما، ای پسر پریتها، بر ای آنان که مرا می پرستند، همه اعمالشان را به من تسلیم می کنند، بدون انحراف وقف من هستند، مشغول خدمت عابدانه اند، همواره بر من تمرکز می کنند و فکرشان را بر من ثابت نگاه داشته اند، من آن رهای یبخش بی درنگ از اقیانوس تولد و مرگ هستم.
-آرجونا پرسید: چه کسانی کاملتر محسوب می شوند، آنان که به درستی مشغول خدمت عابدانه تو هستند یا آنان که برهمن فاقد شخصیت – آن حقیقت تجلی نیافته – را می پرستند؟
-شخصیت متعال الهی فرمود : آنان که ذهنشان را بر شکل واجد شخصیت من ثابت و متمرکز می کنند و پیوسته با ایمان روحانی بسیار زیاد مشغول پرستش من هستند، از نظر من کاملترین محسوب می گردند.
-اما آنان که از طریق مهار نمودن حواس گوناگون و یکسان بودن نسبت به همگان ، کاملاً آن حقیقت تجلی نیافته ماورای درک حواس ، آن حاضر در همه جا، تصورناشدنی ، تغییرناپذیر، ثابت و بی حرکت – مفهوم فاقد شخصیت حقیقت مطلق – را عبادت می کنند و مشغول امر خیر برای رفاه و سعادت هم ه موجوداتند، سرانجام آنها نیز به من نائل خواهند شد.
-برای کسانی که ذهنشان به وجه تجلی نیافته و فاقد شخصیت متعال دلبستگی دارد، پیشرفت بسیار سخت و پرزحمت است. پیش رفتن از طریق این راه برای فرد بدن گرفته همواره مشکل است .
-اما، ای پسر پریتها، بر ای آنان که مرا می پرستند، همه اعمالشان را به من تسلیم می کنند، بدون انحراف وقف من هستند، مشغول خدمت عابدانه اند، همواره بر من تمرکز می کنند و فکرشان را بر من ثابت نگاه داشته اند، من آن رهای یبخش بی درنگ از اقیانوس تولد و مرگ هستم.
-فقط ذهنت را بر من ، شخصیت اعلای خداوند، متمرکز کن و تمام شعور و خرد خود را وقف خدمت به من کن . بدین سان بدون شک تو همواره در من خواهی زیست .
آخرین نظرات