-اگر كسی با عشق و عبوديت يك برگ ، يك گل، ميوه يا آب به من تقديم نمايد، من آن را خواهم پذيرفت .
-ای پسر كونتی ، آنچه انجام می دهی ، آنچه می خوری ، آنچه قربانی می كنی يا می بخشی، و تمامی رياضتهايی كه متحمل می شوی ، آنها را به من تقديم كن.
-به اين طريق تو از بند عمل و نتايج نيك يا بد آن رها خواهی شد . آن هنگام كه با توجه به اين اصل انقطاع ، ذهنت بر من ثابت و متمركز گرديد، رها و رستگار خواهی شد و نزد من خواهی آمد.
-من به هيچ كس حسادت نمی ورزم و تمايل خاصی نيز به هيچكس ندارم ، بلكه نسبت به همه يكسان هستم . ليكن هر كس كه با عشق و عبوديت به من خدمت كند، در من و دوست من است ، و من نيز دوست او هستم .
-اگر كسی مشغول خدمت عابدانه باشد، چنانچه حتی به زشت ترين اعمال مبادرت ورزد، بايد همچنان شخصی مقدس به شمار آيد، چون او در راه درست قرار گرفته است.
-ديری نمی گذرد كه او انسانی صالح می شود و به آرامشی پر دوام نائل می گردد. ای پسر كونتی ،شجاعانه اعلام كن كه عابد و فدايی من هرگز نابود نخواهد شد.

-ای پسر پريتها، كسانی كه به من پناه می برند هرچند از تولد پايين زنان ، وايشياها [تاجران وبازرگانان] و شودراها [كارگران]باشند می توانند به مقصد اعلی نائل آيند.
-حال ديگر چه رسد به براهماناهای صالح ، عابدان و پادشاهان قديس كه در اين دنيای پرمصيبت و موقت ، وجود خويش را نثار خدمت عاشقانه من نموده اند.
-ذهنت را همواره به من معطوف كن ، عابد من شو، مرا عبادت كن و سجده های خود را نثار من كن . بدين سان وقتی كه كاملا مجذوب من گشتی ، بی ترديد نزد من خواهی آمد.