-آرجونا گفت : ای كريشنا، نخست از من می خواهی كار و عمل را ترك گويم و سپس دوباره كار با عشق و عبوديت را توصيه می كنی . اكنون خواهش می كنم قاطع و صريح به من بگو كداميك از اين دو سودمندتر است ؟
-شخصيت پروردگار پاسخ فرمود : ترك كار و عمل و عمل در عشق و عبوديت هر دو برای رهايی مطلوب است. ولی از اين دو كار كردن در خدمت عابدانه بهتر از ترك كار و فعاليت است .
-ای مسلح بزرگ ، آرجونا ، بايد درك كرد كسی كه آرزومند نتايج و ثمرات اعمالش نمی باشد و به آنها نفرت نيز نميورزد، پيوسته در انقطاع است . وی ، عاری از هر گونه دوگانگی ، به سادگی بر زنجيرهای اسارت مادی فائق می آيد و كاملاً رها شده است .
-فقط نادانان گمان می كنند كه خدمت عابدانه [كارما يوگا] با مطالعه تحليلی دنيای مادی [سانكهيا ] متفاوت است . فرزانگان حقيقی معتقدند كسی كه خود را به درستی در يكی از اين دو راه وقف كند، به نتايج هر دو دست می يابد.
-كسی كه بداند موقعيت حاصل از راه مطالعه تحليلی از طريق خدمت عابدانه نيز قابل حصول است و بدين سبب به مطالعه تحليلی و خدمت عابدانه در يك سطح بنگرد، چيزها را همان گونه كه هست می بيند.
-صرفاً ترك تمامی فعاليت ها، بدون پرداختن به خدمت عابدانه خداوند ، نمی تواند انسان را خشنود و خوشبخت سازد. ليكن شخص انديشمندی كه وقف خدمت عابدانه است می تواند بی درنگ به متعال نائل گردد.
-روح پاكی كه اعمالش آكنده از عشق و عبوديت و حكمران ذهن و حواس خويش است ، برای همه عزيز است و همه برای او عزيزند. چنين انسانی هرچند همواره مشغول فعاليت است ولی هيچ گاه گرفتار نمی شود.
-شخصی كه در آگاهی الهی واقع است ، هرچند به ديدن ، شنيدن ، لمس كردن ، بوييدن ، خوردن ، حركت كردن ، خوابيدن و تنفس مشغول است ، ولی پيوسته در درون خويش واقف است كه در واقع فاعل اعمال خود نيست ، زيرا همواره می داند هنگام سخن گفتن ، دفع ، دريافت و يا باز كردن و بستن چشمان فقط حواس مادی است كه درگير محسوسات می گردد و او از آنها منفك است .
-همان گونه كه آب برگهای نيلوفر آبی را تر نمی كند، گناه نيز ، فردی را كه وظيفه خود را بدون دلبستگی انجام می دهد و ثمرات آن را به خداوند متعال تسليم می نمايد، در برنمی گيرد.
-يوگيها با كنار گذاردن دلبستگی ، با بدن ، ذهن ، شعور و حتی حواس خود فقط به منظور تزكيه و پاكسازی عمل می كنند.
-روح وقف شده ای كه در راه عشق و عبوديت ثابت و استوار است ، به صلح و آرامش حقيقی دست می يابد، زيرا نتايج و ثمرات تمامی اعمال خود را نثار من می كند؛ ليكن شخصی كه در وصل با حق تعالی نيست و به نتايج اعمالش چشم طمع میدوزد، گرفتار می گردد.